Hapi 1: Vjelja e rrushit

Ju mund të përdorni rrush të kuq ose të bardhë për të bërë verë të bardhë. Arsyeja pse është e mundur të përdoret rrushi i verës së kuqe është sepse lëkurat nuk përdoren në fermentim (lëkurat e rrushit janë ato që janë përgjegjëse për ngjyrën). Shumica e verërave të bardha përdorin rrush me ngjyrë të gjelbër dhe të verdhë. P.sh Chardonnay dhe Riesling janë të dy lloje rrushi me ngjyrë të verdhë!
Këtu janë dy faktorë të tjerë të rëndësishëm që prodhuesit e verës i konsiderojnë për vjelje:
Pjekja është një faktor kryesor që ndikon në shijen e verës, kështu që është e rëndësishme të zgjidhni momentin e saktë të pjekurisë.
Vjelja e rrushit në mëngjes ose në mbrëmje siguron që rrushi të prodhojë verëra të bardha me shije më të freskët.
Një tjetër fakt është që rrushi për verërat e bardha zakonisht mblidhet më herët në sezonin e vjeljes sesa rrushi për verërat e kuqe.

Hapi 2: Shtypja e rrushit

Rrushi i vjelur shkon menjëherë në punishte të verës dhe futet në një shtypse rrushi. Shtypsja shtrydh lëngun nga rrushi i cili mblidhet në një rezervuar. Gjatë këtij hapi, rrushi gjithashtu merr dioksid squfuri për të ndaluar prishjen bakteriale përpara se të fillojë fermentimi.

Hapi 3: Stabilizimi

Lëngu i freskët i shtrydhur është i vrenjtur dhe i ëmbël! Ai ulet në një rezervuar për pak kohë që të qetësohet. Procesi i zbutjes ndihmon në heqjen e lëndëve të ngurta.

Hapi 4: Shtoni majanë për të filluar fermentimin e verës

Ajo që ndodh është se maja të vogla që hanë sheqer konsumojnë sheqernat e rrushit dhe prodhojnë alkool.

Këtu janë disa shënime për majanë e verës:
Majatë komerciale i lejojnë prodhuesit e verës të prodhojnë verëra shumë të qëndrueshme nga viti në vit.
Majatë natyrale janë më sduese për t’u bërë, por shpesh rezultojnë në verëra me shije vërtet interesante.

Hapi 5: Fermentimi i alkoolit

Duhen rreth 14 ditë për të fermentuar një verë të bardhë. Për të ruajtur aromat delikate të luleve, verërat e bardha fermentohen në temperatura më të ftohta se verërat e kuqe.
Për më tepër, vera e bardhë rrallë vendoset në një rezervuar fermentimi të hapur. Qëllimi është të zvogëlohet ekspozimi ndaj oksigjenit i cili mund të djegë të gjitha ato aroma delikate në verën e bardhë.
Një gjë interesante për t’u theksuar në lidhje me prodhimin e verës në përgjithësi është se prodhuesi i verës kontrollon nivelin e ëmbëlsisë. Nëse një prodhues i verës dëshiron një verë pak të ëmbël ose “të thatë”, ai thjesht mund të ndalojë majanë ti konsumoj sheqernat.

Hapi 6: Fermentimi malolaktik

Fermentimi malolaktik nuk është si fermentim i alkoolit, por është një shndërrim i acidit malik në acid laktit i bartur nga disa baktere të vogla. Bakteret konosumojnë acidin malik që gjendet në verë dhe nxjerr jashtë acidin laktik.
Rezultati është një verë vërtet kremoze, e butë dhe me shije gjalpi. Nëse kjo ju bën të mendoni për Chardonnay, keni saktësisht të drejtë! Kremoziteti që merrni në shumicën e Chardonnay nuk është veçori e rrushit, por e këtij procesi të veçantë të prodhimit të verës.
Fermentimi Malolaktik është opsional dhe nuk përdoret në shumë verëra të bardha.

Hapi 7: Përzierja

Kur vera është bërë, ajo ulet në tanke ose fuçi për pak kohë. Gjatë kësaj kohe, disa prodhues të verës përdorin një mjet që duket si një shkop golfi për të përzier verën.
Pasi vera është vjetërsuar, është koha për të bërë përzierjen! Ndërsa është e zakonshme të kesh verëra të bardha me një varietet të vetëm.

Hapi 8: Pastrimi i verës

Në këtë pikë, vera është ende e turbullt. Për ta pastruar, shumë prodhues të verës perdorin ltrues për të hequr proteinat në verë (proteinat e bëjnë verën të turbullt).
Pra vera kalon përmes këti filtri për higjienë.
Disa verëra të bardha nuk filtrohen por prodhuesit e verës thjesht mund të presin që të bëhet e qartë me kalimin e kohës!

Hapi 9: Mbushja dhe etiketimi i verërave

Tani, është koha për të mbushur verën. Është shumë e rëndësishme ta bëni këtë hap me sa më pak ekspozim ndaj oksigjenit. Një sasi e vogël e dioksidit të squfurit shpesh shtohet për të ndihmuar në ruajtjen e verës.

Hapi 10: Vera del në treg

Për shumicën e verërave të bardha, koha për të dal në treg është shumë më e shkurtër se verërave të kuqe. Kjo është për shkak se verërat e bardhë janë të njohura për shijet e tyre të freskëta, frutash dhe lulesh – të gjitha këto vijnë nga freskia, jo nga mosha.
Prapëseprapë, do të gjeni disa verëra të bardha të shkëlqyera që marrin vjetërim të zgjatur dhe shije krejt të ndryshme nga të tjerat.